Weten van binnenuit

Je weet dat er iets schuurt. Een verlangen, een volgende stap, iets dat om beweging vraagt. Maar je wacht. Tot je het zeker weet. Tot het moment daar is. Tot je alles onder controle hebt.

In mijn coaching zie ik dit vaak. Mensen blijven hangen in denken, analyseren, twijfelen, piekeren. Ze willen pas handelen als alle lichten op groen staan. Alleen, dat moment komt zelden.

• ​“Ik twijfel al weken over die nieuwe functie. Het is een mooie kans, maar wat als ik faal?”
• “Ik heb een idee dat écht iets kan bijdragen, maar ik durf het niet in de vergadering te delen.”
• ​“Mijn hoofd zegt: blijf, het is veilig hier. Maar mijn gevoel zegt: het is tijd voor iets nieuws.”

Zelf hoorde ik jarenlang het stemmetje: kan ik dit wel? Bij elke nieuwe baan, zelfs als ik ervoor werd gevraagd. Dat stemmetje is er nog steeds, maar het heeft niet langer de regie. Mijn intuïtie is sterker geworden. Daar durf ik op te vertrouwen. En dat gun ik jou ook.

Je hoeft het niet eerst perfect te weten. Juist het niet-weten geeft ruimte. Vrijheid om te verkennen, te voelen wat klopt. Zelfvertrouwen ontstaat niet vooraf, het groeit onderweg. Door te doen, te voelen, te ervaren.

Vertrouw op dat stille 'ja' vanbinnen. Zet de stap, ook als je het einde nog niet ziet.

Wat als dit precies het moment is waarop jij besluit: ik ga het gewoon doen?