Ontdekken, verbinden en groeien: mijn pad als coach
In mijn persoonlijke en professionele ontwikkeling als coach sta ik open voor nieuwe inzichten. Op mijn pad houd ik niet krampachtig vast aan één enkele manier of methode. Ik verken nieuwsgierig de bochtjes in mijn levensweg, zowel letterlijk als figuurlijk. Want juist in die bochtjes ontdek ik wat bij me past en welke keuzes ik wil maken.
Aanvankelijk richtte ik me op het maken van keuzes, het nemen van beslissingen en het begeleiden van anderen op dat gebied. Maar gaandeweg groeide mijn interesse en verlangen naar meer diepgang. Een natuurlijke ontwikkeling die me leidde naar de combinatie van perfectionismecoaching, traumacoaching en de polyvagaal theorie. Voor mij zijn deze drie elementen onlosmakelijk verbonden.
Perfectionismecoaching bracht me inzicht in de impact van belemmerende patronen, overtuigingen en gedragingen op het welzijn van mijzelf en van anderen. Voortdurende druk om te presteren en angst om niet goed genoeg te zijn, ontstaat vaak op jonge leeftijd. De stress die dat met zich meebrengt, neem je mee naar je volwassen leven met vaak desastreuze gevolgen.
Het geeft mij veel voldoening en levensvreugde om studenten en professionals te begeleiden bij het doorbreken van patronen die hen belemmeren in hun doen en laten. Patronen zoals bevestigingsdrang, superieure kwaliteitseisen stellen, alles onder controle willen houden, te groot verantwoordelijkheidsgevoel, (faal)angst, laag zelfbeeld, uitstelgedrag, over je grenzen gaan, piekeren, niet kunnen kiezen of beslissen.
Bevrijd worden van deze belemmerende patronen zorgt ervoor dat je weer vol zelfvertrouwen en energie in het leven staat en keuzes maakt die je passen.
Dit was een belangrijke stap op mijn pad, maar ik wist dat er meer te ontdekken viel.
Perfectionisme komt regelmatig voort uit ingrijpende gebeurtenissen in het verleden. Ingrijpende ervaringen die diepgewortelde overtuigingen van ontoereikendheid en angst voor afwijzing kunnen creëren. Dat vervolgens weer leidt tot perfectionistisch gedrag als een manier om controle en erkenning te zoeken.
Traumacoaching opende mijn ogen voor de diepere lagen van pijn en de noodzaak van herstel. Perfectionisme en traumacoaching blijken een nauwe relatie te hebben. Ingrijpende gebeurtenissen kunnen niet alleen fysieke wonden achterlaten, maar veroorzaken ook emotionele littekens die je belemmeren in je ontwikkeling. De gebeurtenis op zich veranderen we niet, de wond die is ontstaan is wél te helen. Inzicht krijgen in hoe perfectionisme gerelateerd is aan traumatische ervaringen, helpt om je ingesleten patronen te herkennen en erkennen. Op dat moment ontstaat er ruimte voor verandering, zelfcompassie en groei. Veerkracht en herstel zijn onmisbare elementen voor deze persoonlijke verandering.
De combinatie van trauma en perfectionisme legt een extra belasting op ons fysieke en mentale welzijn. Met het ontdekken van, en het me verder verdiepen in de Polyvagaal Theorie (ontwikkeld door Dr. Stephen Porges), heb ik inzicht gekregen in de impact van perfectionisme en trauma op ons autonome zenuwstelsel.
Trauma activeert het autonome zenuwstelsel op een intense manier, waarbij het lichaam reageert met de vecht-, vlucht- of bevriesreactie. Ook perfectionisme kan het autonome zenuwstelsel beïnvloeden; de constante druk om perfect te zijn en de angst om te falen zetten ons lichaam onder voortdurende stress. Dit kan leiden tot een verhoogde activiteit in het zenuwstelsel, met symptomen zoals verhoogde hartslag, versnelde ademhaling, verhoogde bloeddruk en verhoogde spierspanning. Het zenuwstelsel kan moeite hebben om terug te keren naar een staat van rust en evenwicht. De polyvagaal theorie geeft me nieuwe inzichten en handvatten om veiligheid en regulatie te herstellen, waarmee wonden van trauma te helen zijn en belemmerende patronen van perfectionisme kunnen worden losgelaten.
Het was als het ontdekken van een ontbrekend puzzelstukje dat alles op zijn plaats deed vallen.
Vandaag de dag combineer ik met passie en overtuiging perfectionismecoaching, traumacoaching en de polyvagaal theorie. Voor mij vormen ze een onlosmakelijke verbinding die me in staat stelt om op een dieper niveau te werken en mijn cliënten te ondersteunen bij hun persoonlijke groei en verandering.
Ik deel mijn verhaal en ervaringen, omdat ik geloof in het belang van openheid, nieuwsgierigheid en groei. Ik moedig je aan om je eigen pad te bewandelen, om bochtjes en omwegen te nemen en te blijven ontdekken wat bij je past.